inrichting

betekenis & definitie

inrichting - Zelfstandignaamwoord
1. instituut voor ontspoorden
♢ De ontspoorde jongere belandde in een penitentiaire inrichting.
2. de wijze waarop iets ingericht is, hoe dingen zijn neergezet in een ruimte, hoe ruimtes zijn verdeeld
♢ We hebben veel aandacht besteed aan de inrichting van de winkel.

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van inrichten met het achtervoegsel -ing.