grondig - Bijvoeglijk naamwoord
1. vrijwel overal aandacht aan schenkend
♢ Dat onderzoek had grondiger gekund.
2. ~e smaak naar aarde smakend
♢ Als je de karpers een tijd in een bak schoon water houdt verliezen ze hun grondige smaak wat.

Woordherkomst
afgeleid van grond met het achtervoegsel -ig

Synoniemen
[1] diepgaand

Antoniemen
oppervlakkig