elektron - Zelfstandignaamwoord
1. (natuurkunde), (scheikunde) (elektrotechniek) (elektronica) één van de buiten de kern van het atoom gelegen elementaire deeltjes, het lichtste deeltje met een elektrische negatieve lading
♢ De elektronen kunnen lading doorgeven.
2. (metallurgie) witte magnesiumlegering met aluminium, zink, koper, mangaan en silicium, lichter dan aluminium
Woordherkomst
Afgeleid van het Griekse woord ήλεκτρον (elektron, barnsteen).
Verwante begrippen
fermion
Zie ook
elektrum
Gepubliceerd op 14-11-2017
elektron
betekenis & definitie