elektriciteit

betekenis & definitie

elektriciteit - Zelfstandignaamwoord
1. (natuurkunde) de verzameling verschijnselen die met elektrische lading van doen hebben
2. (elektrotechniek) de elektrische stroom als energiedrager
♢ Zo'n 80 procent van de elektriciteit die in Nederland wordt verbruikt, gebeurt door zakelijke verbruikers, de resterende 20 procent door huishoudens

Woordherkomst
Afgeleid van het Neolatijnse woord electricus, wat "van barnsteen" betekent, dat zelf weer van ήλεκτρον [elektron] komt, het Griekse woord voor "barnsteen".
afgeleid van elektrisch met het achtervoegsel -iteit

Verwante begrippen
magnetisme