dendriet - Zelfstandignaamwoord
1. (neurologie) uitloper van (het cellichaam van) een zenuwcel
♢ Als de neurotransmitters een dendriet van de volgende cel bereikt hebben, binden ze aan receptoren die zich op de dendriet bevinden.
2. vertakkingen op een ijskristal
♢ Langs barsten drongen oplossingen van zwarte mangaanoxides of bruine ijzeroxides in de steen en vormden daar dendrieten.
Gepubliceerd op 03-10-2017
dendriet
betekenis & definitie