buitensporig

betekenis & definitie

buitensporig - Bijvoeglijk naamwoord
1. buiten alle maten, enorm
♢ Die buitensporige reactie werd hem erg kwalijk genomen.
♢ Daarbij wordt er buitensporig geweld gebruikt en onnodig veel schade toegebracht. Kinderen zien hun ouders op brute wijze en zonder toelichting van bed worden gelicht. Acties die zelden leiden tot verder strafrechtelijk onderzoek op verdenking van terrorisme.

Woordherkomst
Samenstellende afleiding van buiten en spoor met het achtervoegsel -ig

Synoniemen
overdreven