breedbeeldtelevisie

betekenis & definitie

breedbeeldtelevisie - Zelfstandignaamwoord
1. (techniek) een vorm van beeldomroep waarin het beeld een 16:9 verhouding van breedte en hoogte heeft
♢ De beeldkwaliteit van breedbeeldtelevisie is een stuk beter dan televisie met een 4:3 beeldverhouding.
2. een toestel dat [1] weergeven kan
♢ Ik heb net een breedbeeldtelevisie gekocht.

Woordherkomst
samenstelling van breedbeeld en televisie