bifurcatie

betekenis & definitie

bifurcatie - Zelfstandignaamwoord
1. de splitsing of deling in twee takken, zoals bij een vork of gaffel
2. (aardrijkskunde) het zeldzame verschijnsel dat een rivier zich opsplitst in twee takken met verschillende stroomgebieden
♢ Een wereldwijd uiterst zeldzaam natuurverschijnsel is de bifurcatie in de rivier de Hase bij Melle-Gesmold.
3. (medisch) de vorkvormige splitsing van de luchtpijp
♢ De trachea vertakt zich ter hoogte van de vijfde borstwervel in de linker en de rechter hoofdbronchus. Deze splitsing heet de bifurcatie.

Woordherkomst
Afgeleid van bi en furca met het achtervoegsel -atie.

Synoniemen
kruising, vertakking, tweesprong

Verwante begrippen
bifurcatietheorie