Bifurcatie
Splitsing van twee wortels van gebitselement.
Word nu vriend van Ensie!
Wiktionary (2019)
bifurcatie - Zelfstandignaamwoord 1. de splitsing of deling in twee takken, zoals bij een vork of gaffel 2. (aardrijkskunde) het zeldzame verschijnsel dat een rivier zich opsplitst in twee takken met verschillende stroomgebieden ♢ Een wereldwijd uiterst zeldzaam natuurverschijnsel is de bifurcatie in d...
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[v. Lat. bifurcus = tweepuntig, van bi- = twee, dubbel, en furca = vork] vorkvormige vertakking.
dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)
onderverdeling van een klasse in slechts twee elkaar uitsluitende subklassen. - dichotomie.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-s, ...tiën), vork- of gaffelvormige splitsing van aderen, rivieren, wegen enz. ; plaats dier splitsing.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
betekent het ontbreken van een waterscheiding tussen de stroomgebieden van twee rivieren. De naam werd het eerst toegepast door A. von Humboldt op de stroomverdeling van de Orinoco, die de Cassiquiare naar de Rio Negro, een zijrivier der Amazone, zendt. Andere gevallen van bifurcatie leveren de Tornea en de Kalix elf in Scandinavië, de Berkel...
M. J. Koenen's (1937)
v. bifurcaties, bifurcatiën (Fr. [Lat, furca = vork]: vorkvormige splitsing van rivieren, spoorlijnen, wegen; vorkvorming).
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
Bifurcatie - een vorkvormige splitsing in twee takken, zooals de splitsing van de luchtpijp in de twee niet geheel gelijke longpijpen ter hoogte van den vierden of vijfden borstwervel.
P.J.F.H. van de Rivière, R. de Ruyter-van der Feer (1928, 1930 en 1938)
betekent eigenlijk aftakking. Het woord wordt voornamelijk in de natuurkundige aardrijkskunde gebruikt, waar men er een rivier-aftakking onder verstaat, en wel bepaaldelijk een zodanige, dat één van de takken in het dal van een andere rivier uitstroomt. Men noemt dan de rivier van de splitsing tot waar hij in de andere rivier uitmondt...
Herman Pinkhof (1923)
(furca, vork), tweevoudige vertakking, deeling in twee gelijkwaardige stukken, in het bijzonder van de luchtpijp.
dr. H. Pinkhof (1923)
(furca, vork), 1. tweevoudige vertakking, deling in twee gelijkwaardige stukken, in het bijzonder van de luchtpijp. 2. Operatie bij coxa vara (zie ald.) door aangeboren heupontwrichting, waarbij het hoofd van het dijbeen met een stuk van de schacht wordt afgezaagd en met de zaagvlakte aan de buitenzijde van de schacht wordt gefixeerd beneden de za...
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Bifurcatie - algemeene naam voor een gaffelvormige splitsing van wegen e. d. In ’t bijzonder in gebruik voor de natuurlijke verbinding van twee stroomgebieden. B. komt voor bij splitsing van een rivier in twee takken, die zich niet meer vereenigen, maar ieder afstroomen naar een andere hoofdrivier. In tegenstelling met de voorstelling, die men vroe...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: