Bifurcatie
Splitsing van twee wortels van gebitselement.
Wiktionary (2019)
bifurcatie - Zelfstandignaamwoord 1. de splitsing of deling in twee takken, zoals bij een vork of gaffel 2. (aardrijkskunde) het zeldzame verschijnsel dat een rivier zich opsplitst in twee takken met verschillende stroomgebieden ♢ Een wereldwijd uiterst zeldzaam natuurverschijnsel is de bifurcatie in d...
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[v. Lat. bifurcus = tweepuntig, van bi- = twee, dubbel, en furca = vork] vorkvormige vertakking.
dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)
onderverdeling van een klasse in slechts twee elkaar uitsluitende subklassen. - dichotomie.
Van Dale Uitgevers (1950)
v. (-s, ...tiën), vork- of gaffelvormige splitsing van aderen, rivieren, wegen enz. ; plaats dier splitsing.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
betekent het ontbreken van een waterscheiding tussen de stroomgebieden van twee rivieren. De naam werd het eerst toegepast door A. von Humboldt op de stroomverdeling van de Orinoco, die de Cassiquiare naar de Rio Negro, een zijrivier der Amazone, zendt. Andere gevallen van bifurcatie leveren de Tornea en de Kalix elf in Scandinavië, de Berkel...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: