alleenrecht

betekenis & definitie

alleenrecht - Zelfstandignaamwoord
1. een via de wet verkregen monopolie bijvoorbeeld door een patent of concessie
♢ Een concessie is een vergunning van de overheid die anderen uitsluit. De verkrijger van de concessie of concessiehouder krijgt dus een monopolie (alleenrecht) op bijvoorbeeld een stuk grondgebied.

Woordherkomst
samenstelling van alleen en recht