Encyclopaedie (van 't Grieks en — in, kuklos — kring, paideia — leer). Aldus noemt een woordenboek, waarin alle vakken van menschelijke kennis behandeld worden en wel alphabetisch : landen, steden, dorpen, rivieren, enz. ; dichters schrijvers, staatslieden, vorsten, goden, enz.; veldslagen, helden, enz.; planten, dieren, mineralen; onderwerpen uit de natuurkunde, chemie, sterrenkunde, wijsbegeerte, enz.
In ons land zijn bekend de encyclopaedie van Winkler Prins (bewerkt naar den beroemden Duitschen „Broek- haus", die uit 18 zware deelen bestaat) en die van Vivat (in 11 deelen). Ook van afzonderlijke vakken bestaan in engeren zin zulke woordenboeken. Grote bekendheid, in zekeren zin beruchtheid, verkreeg de Franse encyclopaedie, die Diderot en d'Alembert te Parijs uitgaven (1751—1772 in 28 dln.). In deze Ene. waren vooral de nieuwe denkbeelden over staatkunde, wijsbegeerte en godsdienst omhelsd, die de revolutie voorbereiden. Men noemde de medewerkers van dit woordenboek benevens de aanhangers hunner denkwijze de Encyclopaedisten, o. a. Rousseau, Voltaire en Montesquieu.
