In sommige staten geeft men den naam Regie aan het daar bestaande staatsmonopolie voor enigen tak van nijverheid, met den daaraan verbonden handel. Zodra van enig artikel een staatsmonopolie is gemaakt, komt dit onder bestuur van het ministerie van financiën; de aankoop der grondstoffen, de fabricage, de aankoop van machines en lokaliteiten, de verkoop der producten en eventueel der bij-producten, alles wordt door ambtenaren beheerd.
Niet alleen dat de vervaardiging der goederen en de handel daarin voor ieder particulier verboden is, dikwijls mag men de grondstoffen niet verhandelen en zelfs niet bezitten. De Regie is in haar wezen een indirecte belasting.Een der eerste Regie’s in Frankrijk was de porseleinfabriek in Sèvres en de gobelinfabriek te Parijs, beide door Colbert opgericht. Uit het einde der 18de eeuw dateert de tabaksregie, die navolging vond in ten minste 12 Europese landen.
In Nederlands-Indië is de opium-verkoop tot een staatsmonopolie gemaakt, niet alleen met het doel de financiën te versterken, maar ook om het verbruik nauwkeurig te kunnen nagaan en beperken.
In de toneelwereld noemt men regie de verzorging van de opvoering van een toneelstuk: degeen, die daarmede belast is, heet spelleider of regisseur. Deze verdeelt de rollen, leidt de repetities, bepaalt de plaatsen en bewegingen op het toneel, regelt het samenspel, enz.
