een woord uit het Grieks afkomstig, betekent in het algemeen leiding, maar had in het bizonder betrekking op de militaire of politieke leiding, die bij een gemeenschappelijke actie der oude Griekse staten aan een hunner werd opgedragen.
Maar soms werd deze hegemonie niet vrijwillig aanvaard, doch was een gevolg van de machtspositie van een der staten, die dan zijn overwicht te handhaven zocht en dikwijls door bloedige oorlogen moest bevestigen.
In dien zin oefenden in het oude Griekenland achtereenvolgens Athene, Sparta en Macedonië de hegemonie over de andere Griekse staatjes uit.
Het bekende gezegde „Britannia rules the waves” (Engeland beheerst de golven) geeft uitdrukking aan het feit, dat deze mogendheid de hegemonie ter zee wil uitoefenen.
Vandaar dat voor onze oren aan het woord hegemonie toch ook een onaangename bijklank van dwang verbonden is.
