Het woord betekent zedekunde, dat is de wetenschap, die de zedelijke orde en zedelijke wetten, welke den mens gesteld zijn, verklaart. Het woord ethisch, dat tegenwoordig tamelijk veel gebruikt wordt, kan verschillende betekenissen hebben, maar altijd heeft het dus iets te maken met het zedelijk leven van den mens.
Door een paar voorbeelden zal je dit duidelijk worden:„Ik heb hier een boek met ethische opstellen, geschreven door prof. A. Uit dit werkje is mij helemaal duidelijk geworden, welke ethische opvattingen de schrijver huldigt” — opvattingen op wetenschappelijk-zedekundig gebied.
„Tegen het instandhouden van de kermissen kan men zowel ethische als hygiënische en aesthetische bezwaren aanvoeren” — n.l. bezwaren voor de zeden, voor de gezondheid en uit een oogpunt van schoonheidsgevoel.
„Het standpunt dus: eerst aan zichzelf en dan soms ook wel eens aan een ander te denken, kan niet bepaald ethisch worden genoemd” — n.l. goed, in tegenstelling met slecht of immoreel.
In de vierde plaats is ethisch de naam, waarmee een bepaalde godsdienstige richting wordt aangeduid. De ethischen bouwen hun godsdienstige voorstellingen op de zedelijke ervaringen van den mens en onderscheiden zich hierdoor van vele andere richtingen, met name van de Gereformeerden.
