PLASSCHAERT. Onder de vereeniging met de zuidelijke Provinciën, lid der Staten-Generaal en 1e. Gr.: Opz.: van de Gr.: L.: van Bestuur voor de zuidel. Prov., overleed den 19den Mei aan eene beroerte. Die brave Br.: werd op den 26sten met veel plegtigheid begraven; en zijn lijk gevolgd door eene menigte VV.: MM.:.
Met dien Br.: is, op den 17den December 1813, het volgende voorgevallen. Bij het innemen van de stad Leuven, door eene Pruisiesche legerafdeeling, onder den Majoor COLOMB, begeeft hij zich als Maire naar het stadhuis, eene op die oogenblikken gevaarlijke plaats, waar zijn post hem roept. Alle gezag heeft opgehouden, of wordt miskend. Het zaamgerotte graauw zoekt slechts gelegenheid of voorwendsel, om te plunderen en te rooven, en alle buitensporigheden te begaan. PLASSCHAERT, met zijne onderscheidingsteekenen versierd, poogt vergeefs den nakenden storm te bezweren en het graauw te doen bedaren. De woede des gepeupels klimt hooger; men beschouwt hem als den hinderpaal der voorgenomen buitensporigheden, valt op hem aan, beleedigt, slaat en trapt hem op de treden van het stadhuis; men wil hem zelfs vermoorden.
Zijn hulpgeschreeuw baat hem niet; geen burger waagt het, hem bij te staan, en de Pruissiesche soldaten staan, met hunne officieren aan het hoofd, als werkelooze aanschouwers, waardoor het graauw gestijfd wordt. Radeloos geeft eindelijk PLASSCHAERT een Maç.: teeken. Een der Pruissiesche officieren (een V.: M.:, en ZIGLINSKY genaamd, kapitein en eskadronschef, van een Pommersch kavallerieregement) ziet het. In een' oogwenk roept hij: marsch! stormt met de zijnen aan, bevrijdt PLASSCHAERT, verdedigt hem met zijn ontbloot zwaard, met gevaar van zijn leven, tegen het graauw, geleidt hem buiten Leuven, doet hem verbinden, en verzorgt hem, tot hij in veiligheid en hersteld is.
