Allegorie

betekenis & definitie

ALLEGORIE. Dit woord beteekent, volgens deszelfs oorsprong, eene voorstelling, in welke de teekens, door welke men het een of ander voorstelt, evenzeer ook nog iets anders kunnen beduiden, als hetgeen zij onmiddellijk, dat is, naar hun gewoon gebruik en volgens hunne bijzondere zamenstelling, te kennen geven. In het algemeen noemt men dus Allegorie iedere uitgebreidere voorstelling, in welke een voorwerp door een daarmede overeenkomstige of verwante zaak wordt uitgedrukt. De openbare beteekenis der voorstelling is doorgaans van een zinnelijken of geschiedkundigen aard, welke op den natuurlijken of gewonen zin der teekens en hunne zamenstelling berust, en een bijzonder voorwerp of voorval, hetzij dan werkelijk bestaande en gebeurd, of als zoodanig slechts voorgesteld, bevat, en bekend maakt. De verborgene zin echter, welke bij den eersten opslag algemeen te voorschijn treedt, strekt zich tot afzonderlijke gebeurtenissen en daadzaken uit, op welke de voorstelling betrekking heeft, en ligt in het rijk der denkbeelden. Dit geldt, b.v., inzonderheid van de klassieke vertelling van LESSING, in zijn NATHAN den Wijzen, getiteld: de Ring: en van de diep wijsgeerige Mythe van Plato, Amor en Psyche, enz.