[v. VLat. hecticus, van Gr. hektikos = eig.: gewoon, dóórgaand, van hexis = lichaamshouding, van echein = houden, zijn]
1 hardnekkig, slopend, spec. teringachtig, kenmerkend voor tering (t.b.c.), uitterend;
2 onbeheerst, heftig, wild, woest (bijv.: er speelden zich -e taferelen af).
