Wat is de betekenis van Epitheton?

2024-04-16
Onze Taal Woordpost

Genootschap Onze Taal (2020)

epitheton

betekenis kenmerkende omschrijving uitspraak [ee-pie-tee-ton] of [ee-pie-tuh-ton] citaat "Hoewel hij zijn leven lang PvdA bleef stemmen, gold hij in het overzichtelijke opinieklimaat van destijds als 'reactionair' – het ergste epitheton dat links toen in huis had. Ik viel als een blok voor zijn glasheldere logica." Bron:...

2024-04-16
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

epitheton

epitheton - Zelfstandignaamwoord 1. bijvoeglijk naamwoord dan wel een metafoor in compacte vorm, die als bijvoeglijke zinsnede wordt gebruikt 2. (biologie) het tweede, de soort aanduidende woord in de binaire nomenclatuur (het eerste duidt het geslacht aan) Woordherkomst afgeleid van het Griekse 'tithèmi' [ik leg, plaats] met...

2024-04-16
Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Epitheton

[Gr. = toevoegsel, bijstelling, van epi- = erop-, en tithenai = zetten, plaatsen] bijvoeglijk naamwoord in vaste verbinding met een zelfstandig naamwoord (spec. eigennaam) om dit laatste nader te kenmerken (epitheton necessarium = noodzakelijk epitheton), bijv.: de IJzeren Kanselier (Bismarck), of dat louter als &...

2024-04-16
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Epitheton

(epiteton) bijvoeglijk naamwoord dat in vaste verbinding met een naam wordt gebruikt

2024-04-16
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Epitheton

(Gr.) o. (...ta), bijvoeglijk woord dat in vaste verbinding met een zn., inz. met een eigennaam gebruikt wordt tot kenschetsing of versiering (epitheton ornans): de rozenving’rige Eoos; het snelvoetig hert.

2024-04-16
De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Epitheton

(-pi-) (Gr.), kentekenend bijvoeglijk naamwoord, dat met het zelfst. nw. of de eigennaam, waarbij het dient, een beeld vormt; bij Homerus („de koe-ogige Athene”, „de luid bruisende zee”. E. ornans, sierende, vleiende bijbenaming.

2024-04-16
Kramers woordentolk

Jacon Kramers Jz (1948)

epitheton

zie epitheet.

2024-04-16
Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

EPITHETON

is een samengesteld Grieks woord (ἐπίůετον), dat letterlijk bijstelling of toevoegsel betekent. Het wordt gebruikt als naam voor het bijvoeglijk naamwoord en men noemt het epitheton necessarium (noodzakelijk toevoegsel), wanneer het onmisbaar is, om de bepaalde toestand van het daarmede verbonde...

Wil je toegang tot alle 17 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-04-16
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

epitheton

o. epitheta (Gr.-Lat. [Gr. stam the = plaatsen]: toevoegsel, toenaam, bijnaam): epitheton ornans, versierend toevoegsel, b.v. de snelvoetige Achilles, mv. epitheta ornantia; lees eepie'teta ornan'tsia.