[v. Gr. dendritès = boomachtig, boom-, van dendron = boom]
1 een der vertakkingen van een zenuwcel (boomvormig; vgl. neuriet) die de prikkeling naar cel toe geleidt;
2 figuur op vlakken of spleten van sommige gesteenten in de vorm van een
struik of boompje: een oxydatieverschijnsel.
