Men lette op de juiste wijze van afbreken: a-sym-fttoot. Het woord werd in de Gr. wiskunde oorspr. in de lett. betekenis van „niet ontmoetend” gebruikt, b.v. voor twee evenwijdige rechten.
Sedert Apollonios (3e eeuw v. Chr.) bezit het de thans nog gebruikelijke betekenis van rechte, ten opzichte waarvan een kromme de eigenschap heeft, dat de afstand van een veranderlijk punt der kromme tot haar de limiet nul heeft, wanneer het punt naar het oneindige gaat. Dit begrip werd uitgebreid tot kromlijnige asymptoot.
