m
De naam is afgeleid van het Lat. werkwoord vincere ‘overwinnen’ en betekent: 'de overwinnende’. Door verschillende heiligen kreeg de naam in r.k. streken vrij grote populariteit: 1) Vincentius, diaken en martelaar in Aquitanië in onbekende tijd; kerk. feestdag: 9 juni; 2) Vincentius van Saragossa, de eerste martelaar van Spa. (tijdens de vervolgingen van Diocletianus, ca. 304). Door legenden over hem verbreidde zijn verering zich al vroeg over heel Spa., naar Afrika, lt. en Fra. en vandaar door Bourgondische missionarissen naar de Elzas en verder naar Du. en Zwi. Daardoor werd de naam al vrij vroeg in de middeleeuwen populair. Kerk. feestdag: 22 jan.; 3) Vincentius van Lérins (bij Marseille) gest. vóór 450. Schrijver van grotendeels verloren gegane theologische geschriften.
Kerk. feestdag: 24 mei; 4) Vincentius, abt in Léon in de 6e eeuw; kerk. feestdag: 11 maart; 5) Vincentius Madelgarius (de tweede naam is zijn oorspr. Germ. naam: Mauger). Hij stichtte het klooster Soignies in Belgie, gest. ca. 677. Kerk. feestdag: 14 juli; 6) Vincent Ferrer, geb. ca. 1350 in Valencia. Als boeteprediker door Spa., It., Zwi., Du. en vooral Fra. getrokken; gest. 1419 in Vannes in Bretagne. Kerk. feestdag: 5 apr.; 7) Vincent de Paul, in 1581 in Zui-Fra. geb., stichter van verscheidene orden.
Gest. 1660 in Parijs; kerk. feestdag: 19 juli. Tal van Vincentiusverenigingen van liefdadigheid herinneren aan deze heilige. De naam Vincentius is in Rijnland al aangetroffen in de tweede helft van de 12e eeuw (slechts eenmaal Littger). In ZuidNdl. kwam de naam op in de 14e eeuw: Kortrijk ca. 1400: Feinsin (Debrabandere). In Holl. begin 16e eeuw, hoewel Otto van Arkel reeds in 1378 een kapittel in de parochiekerk van Gorinchem stichtte ‘in die eere Godts, Sinte Mertens ende Vincentius’ (Patrocinia 60). Oudste vr. vormen begin 17e eeuw.
