De sprinkhaanzanger dankt zijn naam aan de zang van het mannetje; een voortdurend rinkelend geluid dat sprekend lijkt op dat van een sprinkhaan. Dat is meteen het enige dat opvallend is aan deze riet- en ruigtebewoner. Sprinkhaanzangers zijn erg onopvallend gekleurd en leven verborgen. Ze houden er niet om uit de dekking van de vegetatie te komen. Sprinkhaanzangers zijn niet zo kieskeurig wanneer het hun leefgebied betreft; als het maar nat en ruig is.
Geluid
Het belangrijkste kenmerk: de zang is een insectachtige, mechanische ratel, hoger dan van snor.
Leefgebied
De sprinkhaanzanger broedt in natte ruigtevegetaties in open gebieden, en verder is hij niet heel kieskeurig: komt voor in vochtige rivieroevers, ruige duinbegroeiing, jonge bomen/aanplant na kaalslag in bos en soms ook heide met veel ruigte.
