Een krachtterm die is ontstaan uit de prototypische betekenis van ‘van de duivel bezeten’ en ‘als van de duivel bezeten en derhalve duivels, zeer slecht, boosaardig, verdorven van aard, karakter’. Als krachtterm wordt het woord gebruikt ter uitdrukking van haat, afkeer e.d. en betekent het zoiets als ‘duivels, vervloekt, verfoeilijk, afschuwelijk’.
Geleidelijk aan heeft het ook de functie van een tussenwerpsel gekregen. Als zodanig drukt het vooral boosheid, ergernis, verwondering of bewondering uit; vervloekt, verdomd, deksels, drommels, verdulle, verdulleme ‘drommels’ worden gebruikt als uitroep, krachtterm en bastaardvloek.
In het hedendaags Nederlands kennen wij de krachtterm verduiveld nog aan toe om haat, afkeer e.d. uit te drukken. De verbinding is dan synoniem met duivels, vervloekt, verfoeilijk of afschuwelijk. In nog zwakkere, neutrale of positieve zin betekent het ‘donders, deksels, buitengewoon’.
Als bijwoord heeft het een graadaanduidende betekenis ‘in zeer hoge mate, vervloekt, verdomd’ en in positief verband ‘uitermate, buitengewoon, zeer’. Het betekent dan zoiets als ‘vervloekt, verdomd, deksels, drommels, verdraaid’.
Als zodanig verschijnt het overigens pas in de tweede helft van de 18de eeuw. Naast verduiveld komt ook verduveld voor.
Deze u-vorm is het gevolg van eufemistische (taboe)overwegingen of wordt gebruikt om de expressiviteit te versterken. De term wordt vaak voorafgegaan door wel.
