Bastaardvloek waarvan het eerste element een verbastering is van God en het tweede een verder doorgevoerde verzachting van verdomme. In deze vloek resoneert godverdorie. Dat taboewoord wil de vloeker niet hoor- of zichtbaar maken. Hoewel hij met een vloek of uitroep zich wil wreken op iets ontzettends of frustrerends, modelleert hij een term die veelbetekenend is, maar zeker geen absolute vloek.
Zijn frustraties zijn nog net niet groot genoeg, of een soort ethisch bewustzijn toomt hem in.zie godverdor(i)e, snotverdorie.
