Wij stuiten in dit woord op een verbastering van de Franse vloek par mafoi ‘bij mijn geloof. Het wnt geeft één citaat uit Brabbelingh [ca. 1600] van Roemer Visscher: “daer men in de Somer eet gras, parmafoy, Daer moet men in de Winter oock eten hoy,” d.w.z. ‘waar men ’s zomers gras eet, bij mijn geloof, daar moet men ’s winters ook hooi eten’.
Als varianten komen voor parmafoy(e), per mafoy, peremafooi.
