Uit de spreekwoordenverzameling van P.J. Harrebomée kennen wij de zegswijze hij gaat naar Bommelskonten, drie uren boven de hel, waar de honden met het gat blaffen. Dit schijnt zoiets te betekenen als ‘hij steekt zich in een netelige zaak, hij gaat zijn verderf tegemoet!’ Met Bommelskonten wordt, naar het WNT veronderstelt, aanvankelijk ‘de ingang van de onderwereld’ bedoeld, en later vrij algemeen zelfs ‘een plaats waar het niet pluis is’ en waarheen men iemand verwenst. Trek met der haast naar Bommelskont (1687) ‘haast je naar Bommelskont’ is vergelijkbaar met loop naar de duivel of [i]loop naar de Mokerhei.
Bommelskont[/i] is geen onbekende in het hedendaags Nederlands. Op de vraag: “Waar ga je heen?” volgt vaak een antwoord waarin Bommelskont of varianten ervan gebruikt worden: naar Bobbeskonte; naar Bommelskonte, pap eten, drie uur boven de hel; naar Bobbelskonte, drie uur achter de hel; naar Bobbeltjeskonte, drie uur gaans van de hel; naar Bommelskonten, drie uur boven de kippenhemel; naar Bommeltjeskonte, water halen; naar Boxtehoeze, waar het netje met gekookt water buiten hangt; naar Bommelskonte, paardenhollen witten; naar Boskontelawaaiberguut; naar Bommelskont een aap vlooien, dan mag jij zijn staart vasthouden. Vgl.
Van Eijk (1978:17). zie duivel, Mokerhei.
