ital. Taranto, lat.
Tarentum, gr. Taras, districtshoofdplaats in de ital. prov. Lecce, in Apulië, aan den noordhoek van de Golf van T., op een rotseiland, dat door twee bruggen met het vasteland verbonden is, telde in 1901: 60.733 inw.; zetel van mm aartsbisschop; een in de 11de eeuw gebouwde, thans gemoderniseerde kathedraal San Cataldo, een van het n. komende, 15 km. lange waterleiding (II Triglio), een museum van oudheden (in het klooster San Pasquale); T. is een handels- en oorlogshaven; visscherij, oesterteelt, uitvoer van olijfolie, tarwe en (reeds in de oudheid beroemde) vijgen. T. was oudtijds een der voornaamste grieksche koloniën v. Beneden-Italië. De stad werd 750 v.
Chr. gesticht, door lacedemonische landverhuizers (Partheniërs), op de plaats van een vervallen stad der Japygers. Zij bloeide snel op tot een belangrijke plaats, vermaard om haar kunstvoortbrengselen (vazen, terracotta werk), wolververij en wol we ver ij, handel en ooftkweekerij. De stad werd bestuurd door strategen. Door handel en nijverheid rijk en machtig geworden, trotseerde T. langen tijd Rome’s opperheerschappij, doch bezweek eindelijk voor de overmacht in 272 v. Chr. In den 2den punischen oorlog werd T. door Hannibal ingenomen, de burcht bleef echter in het bezit der Romeinen.
Toen de Romeinen het weder bemachtigden, verkochten zij 3000 menschen als slaven. Nadat in 123 v. Chr. een romeinsehe kolonie naar T. gevoerd was, verhief de stad, die nu den naam Colonia Neptunia verkreeg, zich weldra weder uit hare kwijning, en toen er dom- handel en scheepvaart, evenals vroeger, opnieuw schatten heenstroomden, gaven de bewoners zich aan de verfijnste weelde en door grieksche zeden bevorderde verwijfdheid over, zoodat de romeinsche wellustelingen haar tot model namen. Na den val der oostgotische heerschappij, kwam T. aan het Oostromeinsche Kijk. Omstreeks 665 werd het ingenomen door den longobardischen hertog Romuald van T. Van 856—887 was het in de macht der Saracenen.
In 1036 viel het in handen der Noormannen, onder welke T., na den dood van Robert Guiscard (1089), onder diens zoon Bohemund I, een vorstendom werd. Met het koninkrijk der beide Siciliën werd T. in 1861 bij het koninkrijk Italië ingelijfd. .
