d. i.: juiste accent; de oude prosodie maakte onderscheid tusschen lange en korte syllaben, vandaar de benaming quantiteit, terwijl wij geaccentueerde en accentlooze syllaben als qualiteit onderscheiden. Zoo komt b.v. „bij” — een lange syllabe, maar gewoonlijk accentloos — in ’t moderne vers voor, waar ’toude een korte syllabe vordert en moet dan in de muziek op dezelfde wijze behandeld worden.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk