(grieksch Palladion) in de oudheid benaming voor een beeld van Pallas Athena, dat als onderpand van het algemeen welzijn bewaard werd. Vooral beroemd was het P. van Troje.
Het zou volgens de legende uit den hemel gevallen zijn, was volgens Apollodorus naar men zeide 3 ellen hoog en hield in de rechterhand een lans, in de linker spinrokken en wiel. Van dat P. hing volgens de sage de val van Troje af. Daarom werd het door Diomedes en Odysseus geroofd. Verschillende steden beweerden later het te bezitten; in Rome geloofde men, dat het zich in den tempel van Vesta bevond. Heliogabalus zou het naar zijn zonnetempel overgebracht hebben. De Palladia waren uit hout. gesneden en van zeer oud voorkomen.In overdrachtelijken zin wordt P. gebezigd van iedere als heilig beschouwde zaak, welke een beschermenden invloed uitoefent.
