(lat.) gehoorzaamheid; in de r.-k. kerk de gehoorzaamheid jegens de oversten, waartoe kloosterlingen zich verplichten. Vroeger ook de cel, waarin kloosterlingen wegens ongehoorzaamheid werden opgesloten.
Voorts beteekent O. in middeleenwsch latijn zooveel als exequiae, d. i. lijkdienst, met alle daarbij voorkomende kerkelijke gebruiken en ceremoniën, vooral het officie en de zielmis.
