zich tusschen de cellen bevindende. Intercellulaire stof, een zelfstandigheid die zich tusschen cellige weefselelementen bevindt en deze verbindt en insluit, verbindingsstof (zie Kraakbeen).
Intercellulair vocht, vocht dat zich tusschen cellige weefselbestanddeelen bevindt, als b.v. het bloedplasma. Intercellulaire ruimte, in de botanische histologie: alle tusschenruimten tusschen die weefsels; deze kunnen ontstaan doordat de afzonderlijke cellen zich van elkander verwijderen, of wel doordat enkele cellen of celgroepen verwoest worden en zoo een door de omgevende cellen ingesloten holte gevormd wordt; de eerste noemt men schizogene, de laatste lysigene intercellulaire ruimten; naar den inhoud onderscheidt men luchthoudende en secreetvoerende; tot de laatste behooren o. a. de harsgangen, zie ald.
