Francesco bianchini

betekenis & definitie

Ital. astronoom, oudheidkenner en schrijver, geb. te Verona, 1662, overl. te Rome, 1729; na den dood van zijn leermeester Montanari, die hem zijn wetenschappelijke instrumenten vermaakte, vestigde hij zich te Rome, waar hij in hooge gunst en onder bescherming stond der achtereenvolgende pausen Alexander VIII, Clemens XI, Innocentius XIII en Benedictus XIII; hij herzag vele astronomische teekeningen, deed belangrijke waarnemingen, o. a. ten opzichte van de vlekken van Venus, en hield zich tevens bezig met oudheidkundige studiën; hij schreef een groot aantal werken, memories enz., als F. Bianchini Veronensis astronomicae ac geographicae observationes (Verona, 1737), Istoria universale provata con monumenti (Rome, 1697), Opuscula varia (uitgegeven 1754).