Dejotarus

betekenis & definitie

Tetrarch of viervorst van Galatië in Klein-Azië, uit den stam van Tolistoagiërs, was zeer romeinschgezind, en ondersteunde de Romeinen tegen Mithridates; tot loon daarvoor ontving hij van Lucullus en Pompejus, die hulp van hem genoten hadden, verschillende onderscheidingen (73 v. C. en volgende jaren) en de senaat schonk hem den koningstitel en eene vergrooting van gebied. In den oorlog tusschen Caesar en Pompejus koos hij de partij van den laatste, vocht onder zijn bevel bij Pharsalus en vluchtte na den ongelukkigen afloop van den slag naar Azië om zijn rijk, dat door Pharnaces, den zoon van Mithridates, aangevallen was, te verdedigen. D., die zich aan Caesar onderworpen en zich tot het betalen van geldsommen bereid verklaard had, verloor evenwel bijna al zijne bezittingen aan den zegevierenden Pharnaces, doch werd door Caesar, na het beëindigen van diens Alexandrijnschen oorlog, geholpen. Caesar vergaf hem zijne verbintenis met Pompejus en liet hem het grootste gedeelte van zijn koninkrijk. Eenige jaren later (45 v. C.) werd hij aangeklaagd van een moordaanslag tegen Caesar, toen deze indertijd na zijn tocht tegen Pharnaces aan het hof van Dejotarus vertoefde. De aanklacht schijnt het werk geweest te zijn van zijn eigen bloedverwanten, namelijk van zijn schoonzoon Brogitarus, die door Dejotaris wegens heiligschennis van het heiligdom te Pessinus, van het bezit dier stad, die hij van den tribuun Clodius gekocht had, beroofd was, en van zijn tweeden schoonzoon Castor, met den gallischen bijnaam Sarcondarius, die ontevreden was, dat niet zijn zoon, maar de oudste zoon van Dejotarus, ook Dejotarus geheeten, te gelijk met zijn vader den koningstitel voerde. Cicero verdedigde intusschen den aangeklaagde met dat gevolg, dat Caesar de zaak liet varen. Na den spoedig hierop gevolgden dood van den dictator bevestigde Antonius, door een groote som gelds gewonnen, Dejotarus ook in zijne vroegere bezittingen. Kort daarna brak een oorlog uit met Dolabella, waarin Dejotarus tegen hem vocht en hem versloeg (43). Toen de burgeroorlog weer uitbarstte, hield hij het eerst met Brutus en Cassius, doch ging na den slag bij Philippi tot de zijde der driemannen over. D stierf in ’t jaar 40 v. Chr.