Mangaia-Archipel of Hervey-eilanden. Eene sinds 1888 onder bescherming van Engeland staande eilandengroep in den Grooten oceaan, behoorende tot Polynesië, gelegen tusschen 157°—163° W. L. v. Gr., en 18°4'—21° 57' Z.B.; deze eilanden werden in 1773 door Cook ontdekt en in 1777 nogmaals bezocht; de archipel bestaat uit de negen eilanden Mangaia, Rarotonga, Atiu, Takutea, Mitiaro, Mauke, Manuae (Cook’s Hervey), Aiturtaki en Palmerston; eenige zijn lage, door de omgelegen riffen moeilijk toegankelijke koraaleilanden; de overigen zijn hoog en hebben een weelderigen plantengroei (kokospalm, broodvruchtboom, pisang enz.); slechts op eenige is drinkwater voorhanden (beekjes). De geheele C beslaat een oppervlakte van 368 km2. De bewoners, omstreeks 9000, zijn Polynesiërs, gelijk aan die van de Gezelschaps- en Vriendschaps-eilanden, en sinds 1823 door europeesche missionarissen tot het christendom bekeerd. Thans arbeiden hier ook inlandsche geestelijken. Verreweg het belangrijkste eiland in Rarotonga, een schoon eiland van 81 km2, oppervlakte, van vulkanischen oorsprong, met vruchtbare kustvlakten, 3000 inw.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
