Ital. geschiedschrijver, geboren 6 Nov. 1766 te San Giorgio del Canavese in Piemont, studeerde te Turijn in de medicijnen, ging in 1794 naar Frankrijk, word hier veldarts bij de alpenarmee, kwam als zoodanig in 1799 naar Corfu, en zag zich met Carlo Aurelio de Bossi en Carlo Giulio (vandaar il Triumvirato de’ tre Carli — het driemanschap der drie Karels) met het voorloopig bestuur van Piemont belast; na Marengo lid der Consulta van Piemont en na de inlijving bij Frankrijk van dat landschap lid van het wetgevend lichaam, viel hij bij Napoleon in ongenade, toen hij diens verheffing tot keizer despotie noemde; na den terugkeer der Bourbons werd hij rector te Rouaan; in 1831 kreeg hij vergunning naar zijn geboorteplaats terug te koeren; hij stierf 10 Aug 1837 te Parijs. Hoofdwerken: Storia naturale e medica dell’ isola di Corfu (1797), Souvenirs d’un voyage en Dalmatie (1802), Précis Mstorique de la maison de Savbie (1803), II tamillo o Vejo conqwistata (1816, epos in 12 zangen), Storia d'Italia dal 1789 al 1814 (4 dln. 1814), Éistoire des peuples d’Italië (1825).
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
