de Syriër, eigenlijk BarDaizan, geb. 154 n. C. te Edessa, stond hij koning Abgar van Edessa, waarschijnlijk dezelfde die in 217 door Caracalla ten onder werd gebracht, in hoog aanzien en zou vervolgens als missionaris naar Armenië zijn gegaan, en daar in 222 in de vesting Ani bij Kars zijn gestorven.
Zijn leer is een mengsel van het uitgewerkte oud-syrisehe gnosticisme, en den Voor-Aziatischen natuurgodsdienst. Échter schijnt hij, evenmin als zijn aanhangers, de Bardesanieten, zich bepaald van de kerk afgescheiden te hebben.
