(marchese) italiaansch generaal en staatsman, 17 Nov. 1804 uit een aanzienlijk piëmonteesch geslacht geb., nam als majoor deel aan den veldtocht van 1848 en had als minister van oorlog in 1848 korten tijd zitting in het ministerie Allieri. In 1849 door den nieuwen koning tot luitenant-generaal benoemd, trad hij andermaal als minister van oorlog op en maakte zich verdienstelijk door de reorganisatie van het leger.
In 1855 werd hij als opperbevelhebber over de troepen tot ondersteuning der westelijke mogendheden naar de Krim gezonden. Den veldtocht van 1859 in Lombardije woonde hij bij aan de zijde des konings, die persoonlijk het opperbevel voerde. Na den vrede van Villafranca was hij wederom korten tijd lid en hoofd van het kabinet en werd in 1861, na een zending als buitengewoon gezant te Berlijn en Petersburg, opperbevelhebber van de 2de legerafdeeling, daarop civiel- en militair gouverneur van Napels en in 1862 bekleed met ’t bestuur over de napolit. provinciën. Na de gebeurtenissen van Sept. 1864 droeg de koning hem het presidentschap van het kabinet op. L. overleed 5 Jan. 1878 te Florence.
