De Germanen leefden oudtijds in woningen van gevlochten takken. Daaraan herinnert het woord wand, dat met het werkwoord winden samenhangt.
Later maakten zij houten huizen en pas van de Romeinen leerden zij het bouwen van stenen woningen. Woorden als: kalk, muur, kelder en venster zijn dan ook aan het Latijn ontleend. Onder fenestra, vaak uitgesproken als fen’stra, verstonden de Romeinen de opening in de wand die licht en lucht toeliet en sinds de Keizertijd ook: glasvenster. Dit woord venster heeft de oude Germaanse benamingen voor: opening in de wand geheel verdrongen. Alleen het woord vindauga, dat letterlijk betekent: windoog, is blijven leven. Men vindt het namelijk terug in het Engelse window.
