Het zelfstandige naamwoord straat is, hoe Nederlands het ook klinkt, een Latijns woord. Het voltooide deelwoord van het werkwoord sterno: ik leg neer, ik effen, ik plavei, luidt namelijk in de vrouwelijke vorm: strata en een via strata is dus een geplaveide weg.
Reeds heel vroeg, in de 5e eeuw, is het woord overgenomen van de Romeinen.Zolang we geen betere verklaring hebben van de samenstelling straatarm, die hetzelfde betekent als doodarm, zullen we het moeten doen met de uitleg: iemand die straatarm is, heeft geen huis, geen onderdak en leeft dus op straat. Dat dit werkelijk de juiste verklaring is, staat niet vast, omdat straat verder niet voorkomt in samenstellingen waarvan het tweede lid een bijvoeglijk naamwoord is.
