Vroeger bestond een woord aftandig, dat betekende: van de tanden af, van de tanden beroofd, tandeloos door ouderdom. Het woord is geheel in onbruik geraakt en vervangen door aftands, dat óók betekende: van de tanden af, maar in de zin: van het tanden krijgen af.
Men zeide het oorspronkelijk van paarden aan wier gebit men de leeftijd niet meer kon bepalen. Is een paard omstreeks zeven jaar oud, dan is aan de vorm der tanden en kiezen de leeftijd niet meer vast te stellen. Het paard is dan aftands. Men denke ook aan het gezegde: een gegeven paard mag je niet in de bek zien. Meer en meer is aftands gaan betekenen: oud, verouderd, uit de mode, aan de sukkel.
