(Lat.), duizeling. V. ab aurelaesa (Lat., door stoornis van het oor), = ziekte van Ménière.
V. epiléptica, duizeling, die de betekenis van een epileptische aanval heeft; epilepsie mitior. V. larýngea (Charcot), strottenhoofdduizeling; epilepsia mitior, die met een krieuwelend gevoel onder het strottenhoofd begint; syn. ictus laryngis. V. nocturna (Lat., nachtelijk), gevoel van te vallen in het begin van de slaap. V. ocularis, duizeling bij verlammingen der oogspieren. V. rotatoria, duizeling met een gevoel alsof rondom alles draait. V. stomacaiis s. a laeso stómacho (laesus, gedeerd), duizelingen bij chronische maagcatarrh.
V. subjectiva, duizeling met een gevoel alsof men zelf ronddraait. V. Systemática, = V. rotatoria. V. verticalis, duizeling bij het op en neer zien naar een verwijderd voorwerp.
