(secundus, de tweede), de tweede plaats innemend, als gevolg van iets anders komend; tegenst. primair. Secundaire functie, de psychische werkzaamheid, die onze voorstellingen en aandoeningen uitoefenen, nadat zij uit het centrale bewustzijn verdwenen zijn.
Vgl. Primaire functie. Secundaire hallucinatie, = reflexhallucinatie. Secundaire oogstanden, 1. beide bliklijnen lopen evenwijdig naar omhoog;
2. zij lopen convergent of divergent, doch zijn niet boven- of benedenwaarts gericht. Secundaire stralen, stralen, die in vaste lichamen ontstaan door de werking van 𝛼-, 𝛽- en ℽ-stralen, welke die lichamen hebben getroffen of erdoorheen zijn gegaan. Secundaire stroom, inductiestroom. Secundaire ziekten, naziekten; ziekten die veroorzaakt worden door een voorafgaande (primaire) ziekte.
