geelzucht, „geluw”, ,,geling”; gele kleuring van de huid, de slijmvliezen en de meeste weefsels door galkleurstof. Onderscheiden in: I. acathécticus (a priv. en XOCTéyto, tegenhouden), = I. paracholicus.
I. catarrhalis s. mechanicus s. simplex, catarrhale geelzucht, gevolg van verhindering der afvloeiing van de gal, door catarrhale zwelling van het slijmvlies der papilla duodeni (zie ald.); Syn. Stuwingsicterus; tegenstelling: Parenchym-icterus, zie ald. I. febrilis infectiósus, zie Weil (Aanhangsel); syn. Typhus hepaticus. I. graviditatis, zwangerschaps-geelzucht. I. gravis, ernstige geelzucht, verschijnsel van kwaadaardige gezwellen, enz.
I. gravis familiaris = Erythroblastosisfoetalis. I. haematógenes bloed-icterus, toegeschreven aan vorming van galkleurstof in het bloed, doch ten onrechte, daar ook hierbij de lever betrokken is. I. haemolyticus, zie Haemolytisch. I. inógenes (Quincke),geelzucht ontstaan door verandering van bloed kleurstof van bloed, dat in de weefsels is uitgestort. I. mé las (piXaq, zwart), zeer hoge graad van geelzucht, waarbij de huid zwartachtig groen wordt. I. menstruélis, geelzucht in verband met stoornissen der maandstonden.
I. neonatórum, geelzucht bij pasgeboren kinderen; vermoedelijk een vorm van I. paracholicus, geelzucht door grotere viscositeit der gal; syn. diffusie-icterus. I. polychólicus s. pleiochrómicus, geelzucht door rechtstreekse afgifte van gal uit de lever aan de bloedvaten. I. saturnínus, loodgeelzucht, bij acute loodvergiftiging. I. sine ictero (Lat., sine, zonder), het ontbreken van icterus bij aandoeningen van de lever, die gewoonlijk gepaard gaan daarmede. Verder: gedissocieerde I., waarbij alleen de galkleurstof in verhoogde mate in het bloed komt, kern-l., galachtige verkleuring der zenuwkernen van het verlengde merg en van de centrale ganglia bij kinderen; mechanische I. door belemmering in de afvoer van de gal, en parenchymateuse l. door aandoening van het leverweefsel.
