Uitheemsche geneeskunde termen

dr. H. Pinkhof (1923)

Gepubliceerd op 25-06-2020

Absces

betekenis & definitie

etterbuil, een meestal duidelijk begrensde ophoping van etter. De schrijfwijze abces is onjuist.

Ontstaat het absces snel, onder acute ontstekingsverschijnselen, dan heet het abscessus calidus, heet absces; ontstaat het door chronische, meestal tuberculeuze ontsteking, dan heet het a. frigidus, koud absces. A. congestionis (congero, ophopen), verzakkingsabsces; dat zich niet vormt ter plaatse van de ontsteking, maar elders, door verzakking van de etter naar een plaats, waar meer ruimte is (psoas-absces). A. metastaticus, vormt zich door een van elders met de bloedstroom meegevoerde prop, die etterkiemen bevat (pyaemie). A. retropharyngealis, absces achter de keelholte, meestal een A. congestionis, uitgaande van de halswervels of de schedelbasis, = Angina vertebralis Hippocratis. A. stereo ralis (stercus, gen. stercoris, drek), absces met drek-achtige inhoud. A. subphrenicus, etterverzameling vlak onder het middenrif, meestal boven de maag of de lever.

Daar het veelal door doorbraak van ingewanden ontstaat, bevat het in de meeste gevallen lucht (pyopneumothorax subphrenicus). Een typisch absces is dat van de glandula Bartholini, zie Bartholinitis.