Boekstaaf

betekenis & definitie

oorspr. staafje, stokje of takje van een beuk, daarna het daarin gekraste letterteeken (eigenlijk eerst de rune); dan kreeg het ook de beteekenis zoowel van de gedrukte (desnoods geschreven) letter als van het staafje met drukletter, zooals ’t nu in de drukkerij nog gebruikt wordt. Nu in al die beteekenissen weinig meer gebruikt, wel het ervan afgeleide.