trillingstoestand van een vliegtuig of vliegtuigdeel (vleugel, staartvlak) waarbij de door een willekeurige trilling opgewekte luchtkrachten versterking van die trilling veroorzaken in plaats van demping; voorts zie Aëroelasticiteit.
In de geluidstechniek de snelle variaties in de toonhoogte die optreden bij weergave van geluid, door variaties in de snelheid van de drager van het geregistreerde geluid.