FASEHOEK

betekenis & definitie

(Fr.: angle de phase; Du.: Phasenwinkel; Eng.: phase angle), symbool: φ, bij een grootheid die periodiek verandert volgens een sinusfunctie van de tijd, de hoek die aangeeft in welk stadium het periodieke verschijnsel verkeert.

Hierbij wordt de duur van een periode T verondersteld overeen te komen met 2𝜋 radialen of 360°. Bij de beschrijving van een periodieke functie x(t) die voldoet aan de vergelijking: x(t) = Ẋ sin(2𝜋ft + φ₀), met Ẋ de amplitude van de grootheid x(t), f de frequentie en t de tijd, kan het begrip ‘fasehoek’ op vier manieren gebezigd worden:

1. in de betekenis van de fasehoek φ₀ op het tijdstip t = 0;
2. om zonder meer aan te geven in welk stadium van de trilling de grootheid x(t) verkeert: φ = 2𝜋ft + φ₀;
3. in de vorm van de gereduceerde fasehoek om aan te geven hoever de trilling is gevorderd sinds de functie x(t) het laatst de waarde 0 aannam en daarbij stijgend was: in dat geval is φ = φ_r = 2𝜋ft − 2𝜋 en t (ft + φ₀/(2𝜋));
4. als de fasehoek φ van één grootheid x₂ ten opzichte van een andere grootheid x₁, die met dezelfde frequentie varieert: het verschil tussen de fasehoek van x₂ (in de onder de drie eerstgenoemde betekenissen) en die van x₁ op hetzelfde tijdstip.