(Fr.: excitation; Du.: Anregung, Erregung; Eng.: excitation), in het algemeen het brengen van een systeem in een toestand met hogere inwendige energie; zie Aanslaan.
Onder de excitatie-energie van een toestand van een atoom of atoomkern wordt verstaan het verschil van de energie van die toestand ten opzichte van de energie van de laagst mogelijke toestand, de grondtoestand.