(Fr.: liant; Du.: Bindemittel; Eng.: binding agent, binder), term die weinig exact voor verschillende groepen stoffen wordt gebruikt. Triviaal wordt het woord vaak gebruikt voor stoffen die, veelal door vorming van een gel, de viscositeit van een vloeistof verhogen, zoals verschillende gommen, dextrine, gelatine (verdikkingsmiddelen).
Nog minder juist wordt de term gebruikt voor stoffen die andere stoffen, welke op zich zelf geen blijvend mengsel vormen, tot een blijvend mengsel kunnen brengen (emulgatoren). Tenslotte noemt men bindmiddelen stoffen die in staat zijn, meestal na stollen, na polymerisatie of na verdampen van een oplosmiddel, kleine fragmenten van andere stoffen samen te kitten. Zo bindt asfaltbitumen bijv. steenslag tot asfalt.In de verftechniek noemt men bindmiddel een niet-vluchtige vloeistof of de oplossing van een niet-vluchtig bestanddeel, die met pigmentdeeltjes een samenhangende suspensie vormt en die droogt tot een duurzame film.