(afk. ASTP), gezamenlijke ruimtevlucht van de Verenigde Staten en de Sovjet Unie. Beide landen zijn overeengekomen passende rendez-vous- en koppelingssystemen te ontwikkelen, die de basis vormen voor mogelijke reddingsacties in de toekomst.
Beide landen ontwikkelen afzonderlijk koppelingssystemen gebaseerd op een enkele, onderling afgesproken, ontwerpspecificatie. Een experimentele koppeling tussen een bemande Apollo en een bemande Sojoes kwam op 17 juli 1975 met succes tot stand.De ASTP-vlucht moet een bruikbaar rendezvoussysteem in de vlucht beproeven, de koppelingsmechanismen beproeven, technieken om astronauten en kosmonauten uit te wisselen verifiëren, wetenschappelijke experimenten uitvoeren en ervaring opleveren voor noodsituaties. Diverse technische systemen van beide ruimtevaartuigen zijn aangepast aan of uitgebreid voor het gezamenlijke gebruik. De afbeelding geeft een globaal overzicht van de ruimtevaartuigen, het koppelstuk en de te gebruiken radiofrequenties. De voornaamste veranderingen aan het Apollo-ruimtevaartuig zijn de voorzieningen voor wetenschappelijke experimenten, extra stuwstoftanks voor de standregeling en besturingsapparatuur voor het gebruik van het koppelstuk. Dit koppelstuk is uitgerust met radio- en TV-apparatuur, antennes, gastanks, verwarming en bedieningsorganen voor de luchtsluis.
De Apollo gebruikt zuivere zuurstof met een druk van ca. 35 kPa, de Sojoes een mengsel van zuurstof en stikstof met de druk op zeeniveau (100 kPa). Tijdens de koppeling wordt de druk van de Sojoes verlaagd tot ca. 70 kPa, zodat bemanningsleden zonder aanpassingstijd in de luchtsluis heen en weer kunnen gaan. Andere Sojoes-modificaties betreffen het universele koppelmechanisme dat ook aan het einde van het koppelstuk komt. Aan boord bevinden zich voorzieningen voor wetenschappelijke experimenten welke o.a. omvatten waarnemingen van sterren, de zon, atmosferische verschijnselen, evenals speciale gewichtsloosheidverschijnselen bij kristalgroei.